- odskakiwać
- odskakiwać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ib, odskakiwaćkuję, odskakiwaćkuje {{/stl_8}}– odskoczyć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIa, odskakiwaćczę, odskakiwaćczy {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'skacząc, oddalać się; gwałtownie odsuwać się skądś, od kogoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Odskoczyć od rozgrzanego pieca. Przestraszony odskoczył za drzwi. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'gwałtownie otwierać się, odrywać się od czegoś (np. po uderzeniu o to) ': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wieko skrzyni odskoczyło. Bryłki gradu odskakują od ziemi. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'szybko oddalać się skądś, od kogoś; osiągać dystans': {{/stl_7}}{{stl_10}}Kolarz odskoczył od peletonu. Po bitwie wojska odskoczyły za rzekę. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.